Podczas uruchamiania do tyrystorów wysyłany jest sygnał startowy tak, aby przepływała przez nie tylko ostatnia część każdego półokresu sinusoidy napięcia. Następnie podczas rozruchu sygnał startowy wysyłany jest coraz wcześniej i coraz większa część napięcia przepływa przez tyrystory. Wreszcie sygnał startowy wysyłany jest dokładnie po przejściu zera i od tej pory przez tyrystor może przepływać 100% napięcia.
Przepuszczanie coraz większego napięcia przez tyrystory można traktować jako stopniowe podwyższanie napięcia od tzw. napięcia początkowego do pełnego.
W trakcie przeprowadzania softstopu kolejność zdarzeń jest odwrotna. Najpierw przez tyrystory przepuszczane jest pełne napięcie i w miarę zatrzymywania sygnał startowy wysyłany jest coraz później, aby przepuszczane było coraz mniejsze napięcie, aż zostanie osiągnięte napięcie końcowe. Wtedy do silnika przestanie dopływać prąd i następuje jego zatrzymanie.
Ponieważ napięcie dochodzące do silnika podczas rozruchu jest obniżone, niższy jest także prąd i moment obrotowy. Konkretnie, gdy napięcie wynosi 50% pełnego napięcia, prąd będzie wynosił około 50% maksymalnego prądu przy danej prędkości, a moment obrotowy obniżony zostanie do około 25% maksymalnego momentu obrotowego.
Główne korzyści z zastosowania softstartu są następujące:
Początkowy prąd rozruchowy jest niższy, co pozwala uniknąć spadków napięcia w sieci. Niższy moment obrotowy przekłada się na mniejsze naprężenia mechaniczne urządzeń, co skutkuje mniejszym zapotrzebowaniem na serwis i obsługę utrzymaniową sprzętu oraz wydłużeniem jego okresu eksploatacji. Wreszcie, stopniowe redukowanie napięcia podczas zatrzymywania pozwala uniknąć uderzenia hydraulicznego wody w instalacjach pomp, co dodatkowo zmniejsza naprężenia w instalacji.
Powyższe materiały opracowała firma ABB. sp. z o.o.